2/6/15

#



είναι τόσο δύσκολο

η φαντασία πνίγεται σε πίξελς και λάηκς

δε κοιτάω πλέον έξω από το παράθυρο

κοιτώ την οθόνη 

αρκεί να βρω ένα σημείο σου

μια φωτογραφία που να μου θυμίσει ό,τι μου άρεσε σε σένα

ένα σημάδι ύπαρξης

ότι δε σε φαντάστηκα

ότι υπήρξες όντως

και το επιβεβαιώνει και η τεχνολογία

η επιστήμη


δεν ήσουν φαντασίωση


ήσουν


όλα τα υπόλοιπα χρόνος χαμένος

μόνο η αντανάκλαση

του εγώ

και η οικειότητα

μια στιγμή οικειότητας

και όλα αλλάζουν ρυθμό


οι εραστές πεθαίνουν γρήγορα

σύντομα αγάπη μου

σύντομα


πες μου


τί σε κάνει να φοβάσαι;


ο αντίχειράς σου τις νύχτες


πιες λίγο ακόμα


 βύθισε μου ένα τίποτα 


θέλω να μου γεμίσεις όλες τις τρύπες*


σταμάτα να βλέπεις αυτές τις αηδίες

σταμάτα να κάνεις ότι δεν υπάρχω


υπάρχεις σε κάθε μου επιλογή

ταινίες, μουσική, λεωφορεία

θα σε πετύχω πουθενά εκτός από το τσατ;



έλα κοντά μου


σταμάτα να υπόσχεσαι πράγματα που δεν μπορείς να δώσεις


στμάτα να σαι κυνική


συναισθηματική


έλα κοντά, ωραίο άρωμα


φεύγω αύριο


για πόσο


δε ξέρω


σαγαπώ


για πόσο


δε ξέρω


γράψε ένα ποίημα για μένα


για πόσο