31/1/11
massage the message
H δυναμική, ο δυναμισμός και τα δυναμό. Η επιστήμη έχει πολλά ποδάρια. Οι λέξεις εξατμίζονται σε νανοσεκόντ. Τα μηνύματα στέλνονται προς άγνωστους παραλήπτες. Τα γεγονότα καλύπτονται, αυτοκαλύπτονται, ποτέ δεν αποκαλύπτονται. Έλα να παίξουμε κρυφτό. Η ιστορίες είναι απλές και δεν παπαγαλίζονται. Αν κατανοήσεις κάποτε το μαγνητισμό , να μου στείλεις εξηγήσεις. Βαρέθηκα τις υποτακτικές . Η αλήθεια
28/1/11
Παρντόν
Judith Supine |
Ωχ! Ακόμα εδώ είσαι; Δε σε πρόσεξα!
Ναι, χόρευες λαμπάντα και ήσουν τόσο όμορφη. Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω.
Τώρα εσύ ειρωνεύεσαι αλλά εγώ είμαι σούπερ ουαου και αδιαφορώ.
Μήπως έχεις κόμπλεξ κατωτερότητας;
Όχι, ανωτερότητας.
Πάω τουαλέτα.
Αύριο θα πας στην πορεία;
Όχι αλλά θα πάω στο πάρτυ.
Εμένα δε μ'αρέσουν αυτά τα και καλά, ξέρεις τώρα.
Α! ούτε εμένα.
Οπότε τα λέμε το Σάββατο στο λάιβ.
Ναι, θα έρθω πιο αργά, όμως, γιατί θα πάω σε μια περφορμανς πρώτα.
Θα κάνεις και εντύπωση, δηλαδή. Τι περφόρμανς;
Δε ξέρω, αλλά έχει ωραίο τίτλο.. κάτι με "destroy" μέσα, ξέρεις τώρα.
Καλά άκου κομματάρα..
Ναι, ναι..
26/1/11
Γεωμετρικά
Η ιστορικοπολιτική πορεία είναι κυκλική. Δηλαδή, είμαστε παγιδευμένοι μέσα σε ένα σύστημα που κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτό του. Είναι μάταιο, αν και βολικό, να περιμένουμε να φτάσει σε κάποιο άκρο για να αντιδράσουμε. Πολύ απλά και λογικά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Ακόμα και μια μικρή παρέκκλιση (θα ) είχε ως σκοπό την τελειοποίηση αυτού του κύκλου. Το θέμα λοιπόν, είναι η έξοδος και όχι ο τετραγωνισμός.
24/1/11
Αντίλαλος
Separation II, 1896.Munch |
Τόσο καιρό που φώναζα, τι κατάλαβα;
Τώρα που μ'άκουσες και γύρισες πίσω να κοιτάξεις, δεν έχω άλλη φωνή .
Δεν είμαι εγώ μουγκή
ούτε εσύ κουφός.
Οι πλανήτες μας φταίνε που βρίσκονται μακριά.
Μόνο σε περίπτωση σύγκρουσης προβλέπεται μια κάποια ένωση
και, δυστυχώς,
τυφλοί είμαστε
και οι δυο
για τέτοιου είδους ρίσκα.
20/1/11
15/1/11
Αϋπνία
Μια πρόκα πίσω, στον αυχένα . Ο ύπνος έρχεται τις πιο ακατάλληλες ώρες και με σκορπίζει. Το πόδια έχουν αρχίσει να μιλούν. Πονάω λέμε. Τραγικό. Διστάζω, νυστάζω, κομπιάζω. ζΩ; Ω!!! Τι βάθος και αυτό; Συμβολικό. Η πλάτη κόβεται στα δυο. Μαυρίσαν τα μάτια. Οι αγκώνες μαγκώνουν. Ειρωνικό. Σου λέω διστάζω. Το στομάχι ένα τεράστιο μπαλόνι. Και φουσκώνει και φουσκώνει και φουσκώνει. Οι ώμοι μολύβια. Στο μυαλό μόνο γόμες. Έλα τώρα, μη χαϊδεύεσαι.
12/1/11
7/1/11
Το λίγο
Είμαστε τυχεροί που μπορούμε να κάνουμε τις επιθυμίες μας λέξεις.
Γιατί οι πράξεις είναι δύσκολες
και χρονοβόρες.
Όταν γράφουμε χωρίς περιστροφές και διορθώσεις
γιατί έτσι ονειρευόμαστε
μια πραγματικότητα άλλη,
ανέμελα σαν κοιμόμαστε
φωτίζονται οι αναιρέσεις
και οι προθέσεις μας να ναι πάντα αγνές
σαν προσπαθούμε.
Στο βουητό του κόσμου ετούτου λάμπουν οι εξαιρέσεις.
Μας δίνουν έμπνευση
τα πρωινά να γράφουμε, να νοσταλγούμε.
Να μιλάμε σιγά και να κοιτάμε,
όταν οι λέξεις βγαίνουν από μέσα μας και γίνονται ξένες.
Είμαστε τυχεροί γιατί οι Τετάρτες αυτού του κόσμου συνεχίζονται πέρα από μας
Γλιστρούν από τα χέρια μας και γίνονται εικόνες
Απλώνονται σα σεντόνια στο χρόνο και μας σκεπάζουν ανιδιοτελώς
τον πόνο να αντέχουμε
Στο κρύο ξυπόλητοι σαν βγαίνουμε
να ακούμε τις Τετάρτες να μιλούν
να τις ακολουθούμε.
Γιατί οι πράξεις είναι δύσκολες
και χρονοβόρες.
Όταν γράφουμε χωρίς περιστροφές και διορθώσεις
με παιδικότητα όταν λέμε αυτά που οι άλλοι δε μπορούν
και ποτέ να μην τελειώνουμε γιατί πάντα κάτι περισσεύει.
Είμαστε τυχεροί, σου λέω, που κάνουμε τις λέξεις μας επιθυμίες απραγματοποίητεςγιατί έτσι ονειρευόμαστε
μια πραγματικότητα άλλη,
ανέμελα σαν κοιμόμαστε
φωτίζονται οι αναιρέσεις
και οι προθέσεις μας να ναι πάντα αγνές
σαν προσπαθούμε.
Στο βουητό του κόσμου ετούτου λάμπουν οι εξαιρέσεις.
Μας δίνουν έμπνευση
τα πρωινά να γράφουμε, να νοσταλγούμε.
Να μιλάμε σιγά και να κοιτάμε,
όταν οι λέξεις βγαίνουν από μέσα μας και γίνονται ξένες.
Είμαστε τυχεροί γιατί οι Τετάρτες αυτού του κόσμου συνεχίζονται πέρα από μας
Γλιστρούν από τα χέρια μας και γίνονται εικόνες
Απλώνονται σα σεντόνια στο χρόνο και μας σκεπάζουν ανιδιοτελώς
τον πόνο να αντέχουμε
Στο κρύο ξυπόλητοι σαν βγαίνουμε
να ακούμε τις Τετάρτες να μιλούν
να τις ακολουθούμε.
Ετικέτες
ιστορίες του μπαρ,
στη τύχη των γνωριμιών
6/1/11
Container
"a woman in a man's body, a man in a woman's body, Jesus in Mary's stomach." |
"Μοναξιά
Αδρεναλίνη
Το τηλέφωνο στα μούτρα μου
Οι γονείς μου έκαναν το δωμάτιό τους θάλαμο αερίων
Πήραν ένα μισθό προκαταβολικά
Τρέχω, αλλά δε φτάνω πουθενά
Έχω τα ίδια χάλια"
Πόσο τυχερός παίζει να είσαι όταν (χρονικο-υποθετικό) τυχαίνει να δεις μια ταινία που να ταιριάζει πλήρως με τα όσα έχεις στο κεφάλι σου τον τελευταίο καιρό ; Γιατί, όπως και να το κάνεις, αλλιώς είναι να ακούς Portishead καλοκαίρι στην παραλία και αλλιώς μέσα στα σκοτάδια, με τη βροχή να συμπληρώνει τα κενά μεταξύ των τραγουδιών.. Αν έχεις χωρίσει κιόλας, βγάζεις επί τόπου εισιτήριο και τρέχεις στο Roseland να τους δεις live και να κάνεις πρόταση γάμου στη Gibbons.
Κάποια πράγματα , λοιπόν, είναι καλό να γίνονται στην ώρα τους. Στα 8 "Lion King", στα 15 "The wall", στα 17 "La haine", στην πρώτη ερωτική απογοήτευση "Paris-Texas", στα φοιτητικά χρόνια nouvelle vague, Vertov και οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ρίξεις την κουλτουριάρα της σχολής( και να εκτιμηθεί λίγο αργότερα από σένα τον ίδιο.), Κυριακή μεσημέρι "Stand by me", Κυριακή βράδυ "My blueberry nights", στην πρώτη κρίση ταυτότητας το "Container". Είμαι γυναίκα;Είμαι άνδρας;Από πού ήρθα και πού πάω; Γιατί να τρώω όταν στην Αφρική πεθαίνουν της πείνας; Ερωτηματικά, τύψεις, απόγνωση, μοναξιά, κοινωνικός προβληματισμός, αποκλεισμός, ευτυχία, βουλημία, αυτοκτονία, αναμνήσεις, τραύματα, καταστροφή,αυτοάμυνα, πόνος, σεξ, θρησκεία, lifestyle, βία, πόλεμος, χρόνος, κόσμος, γεωγραφία, σώμα, ψυχή... Αν ρωτήσεις εμένα, θα σου πω ότι καλό είναι να τρέξεις τώρα -ΤΩΡΑ- να το νοικιάσεις/αγοράσεις/κατεβάσεις ακόμα και αν είσαι 8 χρονών! Κάπως έτσι , τελικά, γεννιούνται τα προσωπικά μας "αριστουργήματα", όταν τα βλέπουμε την κατάλληλη στιγμή. Και ο Moodysson έβγαλε τον Bergman ασπροπρόσωπο!
4/1/11
γιαυτό
όταν είσαι μόνος
_οχι όταν αισθάνεσαι μόνος_
όταν είσαι μόνος.
σα ναυαγός μέσα στη μέση του πουθενά και του τίποτα.
στη μαύρη θάλασσα σαν κολυμπάς
παίρνεις δύναμη γιατί αχνοφαίνεται μια παραλία κάπου εκεί μακριά
και μόνο στην ιδέα δε τα παρατάς.
γιατί
είσαι σίγουρος πως υπάρχει παραλία.
αλλά σαν φτάνεις πιο κοντά, τίποτα δεν υπάρχει.
ένας ύφαλος, ίσως, για να κοπανήσεις το κεφάλι σου
και να βάψεις τη θάλασσα κόκκινη
γιατί ο πόνος δε μοιράζεται
μα συζητιέται
και μεταδίδεται
γιαυτό φωνάζεις,
όχι για λύπηση
για εκδίκηση.
γιατί μαθαίνεις να μισείς
και να μισιέσαι.
να ποντάρεις στο τίποτα
και σε μια παραλία ανύπαρκτη
ν'αποκοιμιέσαι
σε κύματα
να αιωρείσαι
το χρόνο σου να ονομάζεις ελεύθερο
όταν εσύ δεν είσαι.
να ξεσφίγγεις τις αλυσίδες
για λιγο
να νομίζεις πως μπορείς να ονειρεύεασαι
ή να μαγεύεσαι
και να χωράς στην ίδια πρόταση λέξεις αντίθετες.
Να ξυπνάς για να βρεις
τη γεωμετρική πρόοδο κόστους-ευτυχίας.
_οχι όταν αισθάνεσαι μόνος_
όταν είσαι μόνος.
σα ναυαγός μέσα στη μέση του πουθενά και του τίποτα.
στη μαύρη θάλασσα σαν κολυμπάς
παίρνεις δύναμη γιατί αχνοφαίνεται μια παραλία κάπου εκεί μακριά
και μόνο στην ιδέα δε τα παρατάς.
γιατί
είσαι σίγουρος πως υπάρχει παραλία.
αλλά σαν φτάνεις πιο κοντά, τίποτα δεν υπάρχει.
ένας ύφαλος, ίσως, για να κοπανήσεις το κεφάλι σου
και να βάψεις τη θάλασσα κόκκινη
γιατί ο πόνος δε μοιράζεται
μα συζητιέται
και μεταδίδεται
γιαυτό φωνάζεις,
όχι για λύπηση
για εκδίκηση.
γιατί μαθαίνεις να μισείς
και να μισιέσαι.
να ποντάρεις στο τίποτα
και σε μια παραλία ανύπαρκτη
ν'αποκοιμιέσαι
σε κύματα
να αιωρείσαι
το χρόνο σου να ονομάζεις ελεύθερο
όταν εσύ δεν είσαι.
να ξεσφίγγεις τις αλυσίδες
για λιγο
να νομίζεις πως μπορείς να ονειρεύεασαι
ή να μαγεύεσαι
και να χωράς στην ίδια πρόταση λέξεις αντίθετες.
Να ξυπνάς για να βρεις
τη γεωμετρική πρόοδο κόστους-ευτυχίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)