Φεύγοντας

Πάντα φεύγω με ψηλά το κεφάλι
και κοιτάω ψηλά
Πάντα σκοντάφτω σε μια πέτρα που δεν είδα
Τουλάχιστον οι άλλοι νομίζουν πως κλαίω επειδή έπεσα
Θυμάμαι το μπαμπά μιας φίλης που έλεγε πάντα ότι οι σωστές κοπέλες πρέπει όταν περπατούν να κοιτάνε ψηλά
και να μην καμπουριάζουν
Να κοιτάνε ψηλά
και να μην καμπουριάζουν
Έχω μια φίλη που σκοντάφτει πάντα
σκοντάφτει πάντα και παντού
Έχω και μια άλλη φίλη που βλέπει στον ύπνο της ότι πετάει
Και μια άλλη που θέλει να πετάξει αυγά αλλά δε το κάνει γιατί είναι προκατειλημένη
Είναι και αυτή η Σάρα που καθώς περπατάει κλαίει γιατί ο κόσμος είναι άσχημος και θλιβερός
όταν περπατάει κλαίει
Είναι και το πείσμα μου που με χωρίζει από πολλά και από πολλούς
Δε μου επιτρέπει να βάζω τελείες
Έχω και ένα φίλο που κάνει όλο τον κόσμο να περπατά χορεύοντας
να περπατά χορεύοντας
Είναι και κάτι άνθρωποι χωρίς όνομα που τους συναντώ κάθε φορά που περπατώ
και που χορεύω
Και που όταν φεύγω και σκοντάφτω και κλαίω είναι πάντα εκεί
Χειροκροτούν
χειροκροτούν
Ακόμα είναι και κάτι πεταχτά "γειά" καθώς περπατάω
και κάτι κερασμένα σφηνάκια
Είναι αυτοί που μου έμαθαν να περπατώ
Και αυτός που με βοηθάει ακόμα και μου ρίχνει και καμιά σπρωξιά όταν κολλάω
όταν κολλάω
Για αυτούς που περπάτησαν για λίγο μαζί μου ούτε λόγος
εισιτήρια είναι
εισιτήρια είναι
Φεύγοντας δε θα κοιτάω ψηλά
θα έχω το κεφάλι γυρισμένο προς τα πίσω
και ύστερα από λίγο θα κοιτάω από ψηλά
Τον κόσμο μου να περπατά