To Tραγoύδι πoυ σβήvει

άκουσα ένα τραγούδι χθες
και 
αναρωτιέμαι
πάντα στον ύπνο μου σε βλέπω να έρχεσαι από κάπου μακριά
αν το έχεις ακούσει και συ
μέσα στη θάλασσα της νύχτας 
εκεί που κάποτε κολυμπήσαμε γυμνοί
και αθώοι
πίνοντας γλυκόξινο κρασί 
και
τρεμοπαίζοντας σαν φθινοπωρινά φύλλα ξεχασμένα
στην άκρη του δρόμου

άκουσα ένα τραγούδι χθες
και
αναρωτήθηκα
πάντα σε φέρνω μπροστά μου γυμνό
όχι από πόθο ερωτικό ή λαγνεία
αν θα σου άρεσε να το ακούς
καθώς κατεβαίνεις δυο μικρά σκαλοπάτια
μέσα στη νύχτα της θάλασσας
εκεί που κάποτε περπατήσαμε ζωντανοί
και όμορφοι
βγάζοντας τα ρούχα μας αθόρυβα
και
τραγουδώντας μεθυσμένοι
στη  άκρη του δρόμου

άκουσα ένα τραγούδι χθες
και
αναρωτήθηκα ποια μουσική ακούς τώρα

κάποιο παιδικό τραγούδι ίσως

καθώς ανεωαίνεις δύο μικρά σκαλοπάτια

και μπαίνεις στο άδειο σαλόνι καρφώνοντας 

τα μάτια μου 

σφυριά

στο τοίχο

καθώς στεκόμαστε στην άκρη του δρόμου

σα δυο φύλλα ξένα 
φθινοπωρινά

περιμένοντας το λεωφορείο να περάσει ξυστά

να επιβεβαιώσει μια κάποια ύπαρξη

το τραγούδι που άκουσα χθες 
και πάντα θα σε ανασταίνει
σα χίλιους χριστούς
δεν είχε ήλιους
μια τεράστια δυνατή παύση

όλοι κρύβουμε εκρηκτικα
τη μικρή μας ύλη
τα αρχέγονα μυστικά

ποιο τραγούδι άκουσες χθες;
εγώ κρατάω τις πληγές 
και τα τραγούδια
χωρίς ικανοποίηση
ατελείωτα βράδια 
αλκοολικά
μπορεί να ταν και ψέμματα

cLICK IT!

Kαύση

Δε ξέρω πώς να αρχίσω
να μιλώ 
να υπάρχω
να κάνω τη ζωή.
Πάντα έχω στο μυαλό το τέλος, τη μέση έστω, την κορύφωση
αλλά την αρχή δε τη βλέπω πουθενά
και ποτέ.
Η φαντασία μου περιορίζεται στους τίτλους αρχής 
μιας ταινίας
μια κάποιας ταινίας
μιας οποιασδήποτε ιστορίας.
Καμία έμπνευση
κανένας αυτοσχεδισμός.

Ήταν ωραία τότε που άλλοι αποφάσιζαν για σένα
και για μένα.
Θα πας σχολείο και πιάνο και γαλλικά και μπαλέτο.
Κακή αρχή 
μα και πάλι
τη συνέχεια την καθόρισα λίγο πολύ εγώ
από μόνος μου
ή τουλάχιστον έβαλα τα δικά μου χρώματα στο ήδη υπάρχον περίγραμμα.
Είναι και αυτό μια νίκη.


Έχω μπερδέψει το Εγώ με το Εσύ

Τώρα πρέπει να αποφασίσω μονάχος για το πως θα αρχίσω
ή τουλάχιστον για το πως θα τελειώσω.
πιστόλι-μαχαίρι-ταράτσα-βιβλίο
για μένα και για σένα

Εγώ κρατάω στα χέρια μου εμένα
και σένα και όλους
Και Εσύ κρατάς στα χέρια σου εσένα και εμένα και όλους.
Xωρίς λυρισμό.
Τα χρόνια μας τα ζήσαμε γυρεύοντας το(ν) Άλλο.
Και Εγώ και Εσύ
ευτυχαίναμε αναμένοντας κάποιο τρελό σημείο ακμής.
Δε θα πρεπε.
Ούτε τέχνη, ούτε μουσική
Δεν ακούγεται τίποτα
Ούτε καν το σκοτάδι
Βρίσκεσαι μια στιγμή πριν την αρχή
Δυο μισές νότες πριν το τέλος
Άκου
Βουή?
Δύο δάκρυα πριν την ζωή
Την άκουσες?

Δέ ξέρω πως να αρχίσω 
Μια Μεταμόρφωση
Ένας Πύργος
Μία Δίκη

Πονάνε όλες οι λέξεις και οι εικόνες που μάζευες τόσα χρόνια
Ξαφνικά αποκτούν νόημα και στρέφονται εναντίον σου
Αν ήσουν αντάρτης θα σε αγαπούσα
είπες.

Φοβάμαι γιατί πλεόν το κρύο δε με τρομάζει
Ουτε το κενό.
Φοβάμαι γιατί δεν είμαι πια ανυπόμονος,
υπεραισιόδοξος, αναίσθητος, πολυλογάς, ψεύτης, ευαίσθητος.
Φοβάμαι γιατί έχω χάσει κάθε ένδειξη ανθρωπινή(sic)
Το μόνο που μου έχει μείνει είναι το δάκρυ
και κάποια άλλα
να επιβεβαιώνουν ότι ανήκω τουλάχιστον σε μια ομάδα-
των θηλαστικών

Δε ξέρω πως να αρχίσω
να κάνω
να λέω
να δρω

Έχω μπερδέψει το Εγώ με το Εσύ

Απλώνεις το χέρι
Τεντώνεις τη σπονδυλική στήλη
Μιλάς με εικόνες
και κάθε φορά που με συναντάς τα μάτια σου ανοίγουν σα δυο τεράστιες χρησιμοποιημένες κονσέρβες 
Τα δάκρυα μου μυρίζουν κανέλα και λεμόνι
Δεν είναι όμορφα
Καίνε
Τσούζουν
Ενώνεις τα βλέφαρα
Τη σάρκα σου με οτιδήποτε καυτό
Η ομορφιά είχες πει είναι άυλη
είναι ανύπαρκτη
μεταφέρεται από στόμα σε στόμα
Σαν άμμος καλοκαιρινή ανάμεσα στις σελίδες κάποιου ξεχασμένου βιβλίου
Στην εισαγωγή κάποιου κρυμμένου δίσκου
Φοβάμαι να αρχίσω
να ενώσω 
να θυμηθώ
Να τα σκεφτώ όλα αυτά τα ξεχασμένα συγχρόνως
να στήσω ένα κονσέρτο από εισητήρια, θάλλασες,πέτρες και ξημερώματα

Φοβάμαι να δω την αρχή
γιατί ξέρω ότι δε θα σε βρω εκεί

πάντα μπέρδευα το Εγώ με το Εσύ

Ένα πιστόλι-ένα μαχαίρι-μία ταράτσα-ένα τραγούδι

 Ricardo Leite

H τήξη τoυ πόνoυ

- είπα - δε θα ξαναμιλήσω

για την απώλεια

το θαύμα του πόνου την έκπληξη

ο ένας με(τά) τον άλλον

εδώ ο κόσμος καίγεται - σκέφτομαι - πιο σημαντικά είναι όλα τα υπόλοιπα

ο κόσμος πεινάει και φυλακίζεται

δε θα ξαναμιλήσω - ορκίστηκα -
μα η σιωπή ισούται με χίλιες ταφές

μαχαιριές

μη μιλάς

κάποιος βασανίζεται τώρα

κάποιος φυλακίζεται

να μη μιλάμε για τίποτα

-ιερά-

-υστερικά- να κρατάμε το στόμα κλειστό με τα δυο χέρια

να μην κυλήσει ούτε δάκρυ

ο πόνος δε νιώθεται

επιβεβαιώνεται

επιβεβαιώνει

σαν ανάμνηση πίσω στην πλάτη χτυπάει

όχι εγκεφαλικό

ανάμνηση ονόμασέ το

καμμιά υπομονή

καμιά συμπάθεια

- είπα - δε θα ξαναμιλήσω
μα δεν πάω άλλο
πρέπει

να θάψω έστω μια φορά να κάψω την πληγή

η πείνα ίσως να αντέχεται, το κρύο, η υγρασία, ο πονόδοντος
όμως
η λύπη - όχι -
προκαλεί ανάγκη
γεννάει λόγια 
στρώνει χαλί την πίεση πάνω στο στήθος και το πιέζει μέχρι να βγει ο πρώτος λυγμός

- είπα - δε θα ξαναμιλήσω
μα η σιωπή μονόδρομος στην απελπισία

Νόμιζα ότι δεν έχω χειρότερο από το να σε βλέπω δεμένο

Κλαίω τώρα πάνω από άδεια σχοινιά

δεν οδηγούν πουθενά

Βαρέθηκα τις εξηγήσεις 

Κατανοεί αυτός που θέλει

χωρίς λόγια

έτσι άπλα

- είπα - δε θα ξαναμιλήσω

θα τρέχω στους δρόμους 

να δίνω ψιλά στα πρεζάκια και να κοιμάμαι ήσυχη

να ξεχνάω 

να εξηγώ

να δίνω προσοχή στους ανασφαλείς φίλους 

επιβεβαίωση στους ανωφελείς γκόμενους

συμβουλές στους εγωκεντρικούς

σήμερα θα σου κάνω τράκα

- λέω - να δε θα καπνίσω μα πάντα το ανάβω

από συνήθεια

η μυρωδειά του καπνού σε φέρνει κοντά

όχι ότι σε αισθάνομαι και τέτοια

αυτά είναι για τους ανόητους

ή τους ανώμαλους

- λέμε - να πάμε κάποιο ταξίδι

να δούμε την Κούβα

να γίνουμε τουρίστες στην Αφρική 

να συλλυπηθούμε τους παθόντες

να συμπάσχουμε

να'χαμε να λέγαμε

Πόσους νεκρούς χωράει ένα αεροπλάνο

πόσα πτώματα μπορείς να στοιβάξεις στη θάλασσα?

 cLICK IT!

Just try to speak the words 

you always leave behind

like ghosts

Memory, Loneliness, Oblivion

your heart will stay empty

Cover of the week

A drug post

Cover of the Week

This bitter post

Let's fill our mouths.
The queue is long
And I got bored waiting
Let's fill our mouths.
I will never reach the end
                                      with you

Take my hand 

Let's go out

this Sunday is really for lovers

Cover of the Week

At the North

We will dance

Until Late

A self-redirecting post

A sensitive post

That angry feeling 

when you catch yourself listening to the same song for the last 5 hours.

-or thought you did

-did you?

-ever? 

-will you ?

-ever?

-come?

http://www.youtube.com/watch?v=82wwA1upAYE&feature=related(cLICK IT!)

A lo v/n ely post

-What are we doing here?

-Are you lonely?

-Is there any good memory?
-Is there anything that fits?

-Where are you going?

-What are you doing in the dark?

-Have you ever tried to find your name?
-When did everyone disappear?

-What are you doing tonight?

-I'm trying to sleep without you.

-I'm trying to make love to myself
-I'm trying to love myself

-When did I loose you?

-When did I get lost?

-This is the start.

-And that's the end in it.*

-I have a sea that needs to be written.

-Take a seat, it's gonna be your longest night.

http://www.youtube.com/watch?v=RdgI1342CNM (cLICK IT!)

Multiply this post

We Are Trees - Teenage Heartbreak  (cLICK IT!)

Δεν είναι τα σύννεφα για μας
Εμείς είμαστε νέοι και θλιμμένοι
Δεν έχουμε ανάγκη από λυρισμό
Έχουμε ο ένας τον άλλο
Παράνομα
Μια ένωση 
Μια δαίρεση 
Ένας πολλαπλασιασμός
Πόσα ερωτηματικά γεννάει (ερωτηματικό)

A b-side post

never                                                                       never 
         ever                                                                          ever

               forever                                                                      forever