Tango Whiskeyman

μια εδώ και μια στα σύννεφα, ζαλίστηκα , λοιπόν.

μένω μετέωρος.

ΜΕΓΑΛΟ πράγμα η ετοιμότητα.

..και η απλότητα.

π

    ε

      φ

         τ

            ο

               ν

                  τ

                     α

                       ς

                                                                    φωνάζεις "γαμώ τη συνήθεια"
                                                                  ή "γαμάτη συνήθεια"; 
                                                     ή "γεμάτοι συνήθεια";

-Τσεκ,  τσεκ, δοκιμή.   δεν ακούω καλά μα όταν σε βλέπω να πέφτεις τίποτα άλλο δε θέλω. μόνο να σε ξαναδώ να πέφτεις. να σκας, χίλιες φορές σε ένα βράδυ, με το κεφάλι στο πάτωμα.να φωνάζεις "γίναμε συνήθεια".πάλι.και πάλι.και πάλι. ίσως ,βέβαια, να φταίει και το ουίσκυ. από αύριο θα πίνουμε μόνο τσάι και θα σκαλίζουμε κέρινα ομοιώματα. θα με χορεύεις τάνγκο και θα φωνάζεις "βοήθεια". σήμερα, όμως, μη σταματάς να πέφτεις....θα κρατηθώ. δε θα ρωτήσω αν πονάς. πονάς;

-Αύριο δε θα θυμάμαι γιατί πονούσα. το ουίσκυ μου το πίνω με μέλι. η συνήθεια δε μ'αφορά.αυτά είναι δικά σου παιχνίδια.
    "χαμένοι στ'αλήθεια"

                                                                  

                                                                     

                                                                                     

God save the queen

"I am still a victim of chess. It has all the beauty of art -- and much more. It cannot be commercialized. Chess is much purer than art in its social position."      Marcel Duchamp

         

και έτσι γυμνή και εκτεθειμένη σκεφτόταν την επόμενη κίνησή του .ύστερα από έναν αιώνα στρατηγικής και κινήσεων εντυπωσιασμού αποφάσισε να τα βροντήξει όλα και να κουνήσει τη Βασίλισσα. Χωρίς πολλά-πολλά, χωρίς σκέψη, έτσι, αυθόρμητα. Την έβαλε στο κέντρο, μακριά από πύργους και αξιωματικούς. Το πιόνι τρέμει ή το χέρι της; Αυτός δεν πιστεύει στα μάτια του. Ούτε αυτή στα δικά της, φυσικά. Κοιτά μια εκείνη και μια τη Βασίλισσα..απορεί ή χαίρεται; ΜισοκλείνειΤο δεξί του μάτι. Κλασική κίνηση εντυπωσιασμού. Τον επεξεργάζεται για χιλιοστή φορά.Δε μπορεί να καταλάβει και βαρέθηκε να ερμηνεύει. Τόσα χρόνια πάνω από τη σκακιέρα κουράστηκε. Δεν είναι παραίτηση, προσπάθεια είναι. Θέλει να πάει για ύπνο επιτέλους. Τρεις πήγε η ώρα. Τελείωσε και το κονιάκ. Ξαφνικά, εκείνος σηκώνει λίγο το χέρι του, το παίρνει πίσω. Μένει ακίνητος για τρία δευτερόλεπτα. Αρπάζει τον πύργο. Είναι πλέον αποφασισμένος.Τον κρατά στον αέρα και πανηγυρίζει πριν καν ακόμα τον προσγειώσει στην πλευρά της. Κάνει Ρουά. Ρουά ματ.  Δεν ήταν παραίτηση, προσπάθεια ήταν.
"Δεν κάνει να είσαι τόσο αυθόρμητη, στα λεγα εγώ". Η σιγουριά του νικητή.
"Επιτέλους, τέλος. ". Η αισιοδοξία του χαμένου.

Η θεωρία του χάους

όταν η πεταλούδα- "κουκουλοφόρος" τρεμόπαιξε τα φτερά της στην Κίνα, όλα έγιναν λάμψη στη Τοσίτσα.

         

             http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1903033


Ακόμα,

περί δικαιοσύνης: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/11/2010_366587




και στον ελεύθερο χρόνο: http://pat61.squat.gr/?p=1239

Χρόνος, βία, εξουσία.

Τώρα που τα έχεις πρόσεχε μη γλιστρήσεις.
Φίλε φιλόσοφε του διπλανού τραπεζιού, κάνε λίγο υπομονή. Όλα αυτά τελειώνουν σε λίγο . Τρώμε καρπούζι τον χειμώνα και φτύνουμε τα κουκούτσια στο πάτωμα.
Στην εποχή των εικόνων ας γίνει η φαντασία μας ένα απέραντο κόντρα - πλακέ.

Γλώσσες Προγραμματισμού

• Γλώσσα Μηχανής
• Visual BASIC
• PASCAL
• FORTRAN
• C
• C++
• Logo
• Java
• ADA
• PROLOG

00000000
00000001
00000010
00000110
00000000
00100000
Τμήμα Προγράμματος
σε γλώσσα μηχανής        

Decadence

Και αν σου άρεσε το προηγούμενο, τσέκαρε όλα αυτά τα παιδιά του post-punk, shoegaze της Killredrocket records. For free again!

http://killredrocketrecords.bandcamp.com/album/decadence   

                                    

Human Tetris

Μελαγχολικό post-punk . Είναι από τη Ρωσία και μοιράζουν απλόχερα τα αγαθά τους στο λαό здесь.

Διαλείμματα

           Τhe Sound-Winning
         

         Τρεις ώρες απόσταση.         Φεύγοντας απ'το μηχανουργείο,
         Μία ώρα διαφορά.                        φοράω ακουστικά,
         Μία ώρα πίσω.                               το βάζω στο repeat,
         Ένα χρόνο μετά.                          ένα χρόνο είχα να το ακούσω.
      
                 απ΄την πόλη (ακόμα) λείπει ένα ποτάμι και ένα άδειο τρένο
          
          
                                                    

Making se(nte)nce #2

iLiKE Trains  as they are my Cure  for my Black Heart Procession . In my travels, I have seen an  Animal Collective,  The Desert Wolves, the  Iron Butterfly and a  Wolf Parade.

ΦΠΑ

..και τι να πω που η πουτάνα η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Άλλη φορά θα προσλάβω κοράκια ή γύπες να κάνουν όλη τη βρωμοδουλειά. Θα ζητήσω και απόδειξη για να την κορνιζάρω. Πάντα η ίδια  -λευκό χαρτί γελάει-  μόνο η ημερομηνία αλλάζει.  μένουμε ίδιοι; - ρωτάει-          
Η σιωπή σου είναι πόλεμος και εγώ προσπαθώ να κολυμπήσω στα ρηχά. Τα γόνατα μου δε λυγίζουν άλλο. Ο διπλωμάτης μου αυτοκτόνησε και οι στρατιώτες μου ζητούν αύξηση μισθών. Σταμάτα να βάζεις νάρκες και παίξε δίκαια.               Πίσω απ'το τοίχο δεν υπάρχει τίποτα. Στο βάθος δεν υπάρχει κήπος. Τα δέντρα μεθάνε με whiskey και ξερνάνε μέλι.                                                         Είπα; Την  άλλη φορά θα προσλάβω γύπες. Και κοράκια . Θα απέλυα την ανάμνηση αλλά δε συμφέρει η αποζημίωση.   Χαλεποί καιροί και δύσκολοι να ανοίξεις σπίτι. Άνοιξε καλύτερα ένα μπαρ και κέρνα τους ερωτευμένους κύκλωπες ρετσίνα. 

Making se(nte)nce

Belle and Sebastian  Felt  Love Like Fire and they discovered  The Pains of Being Pure at Heart  .Now, we all hope that they will  Get Well Soon.

Σε μία ανάσα

    Θανατος στα σημεια στιξης
                     η αναπνοη δεν οριζεται
                                  η παυση αυτοδιαχειριζεται     
                                                      ο λαιμος στεγνωνει
                                                                     το χαρτι τελειωνει     
                                                                           ο συγγραφεας εκσπερ ματωνει

Awakenings

SdC-2009

Γιατί κάπως έτσι θα έπρεπε να ακούγεται η μουσική στις 7 η ώρα το πρωί...και μετά να ξαναπέφτεις για ύπνο χορτάτος.

Saint Martin by LoveLikeFire

Ή και κάπως έτσι,

                        

Para "la Caja"..

Some boxes are better than others. Especially, the ones with the meringues inside.

"...But don't forget the songs 
That made you cry 
And the songs that saved your life..."

Sundays are for lovers...and blondeheads..

Και εκεί που ονειρεύεσαι ατελείωτα σαββατοκύριακα ανέμελης αλητείας (ή και το αντίστροφο), σου σκάει το στιχάκι, "Weekends are never fun/ Unless you're around here too."  Καταδικασμένοι, δηλαδή, σε νοσταλγικά, γεμάτα υποσχέσεις, δευτεριάτικα daydreaming .

Ακροβασίες

  Σήμερα το μεσημέρι κάποιος έφερε   στο σπίτι   το βιβλίο της Victoria Hislop, "Το Νησί" . Την είσοδό του ακολούθησαν σχόλια διθυραμβικά. Η αρνητική μου στάση απέναντι στο "αριστούργημα" ερμηνεύτηκε ως επίκριση απέναντισε οτιδήποτε mainstream, γεγονός που με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Γιατί, η επιφυλακτικότητά μου έχει να κάνει με τη γενικότερη αξία, χρησιμότητα του μυθιστορήματος . Ειδικά τώρα που διανύουμε μια περίοδο  οικονομικοπολιτικής κρίσης, θα θεωρούσα πολύ πιο ωφέλιμη τη μελέτη της ιστορίας, της φιλοσοφίας κτλ.
  O Μπαλζάκ έκλεισε μια μέρα μια μακριά συζήτηση πάνω στην πολιτική και την τύχη του κόσμου λέγοντας: "Και τώρα ας γυρίσουμε στα σοβαρά πράγματα",  θέλοντας να μιλήσει για τα μυθιστορήματά του. Εδώ εκφράζεται η αντίφαση του μυθιστoρήματος , όπως αναφέρεται  στον Καμύ( Albert Camus, "L'homme revolte", 1951). Δηλαδή, η ανάγκη του ανθρώπου να ξεφύγει από την πραγματικότητα και η παράλληλη  άρνηση του να την εγκαταλείψει τελείως. Ακροβατούμε ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, χωρίς να μπορούμε να πάρουμε μια απόφαση. Από τη μια, αναζητούμε τρόπους και μέσα φυγής, από την άλλη, ο μεγαλύτερος φόβος μας είναι η στιγμή που θα σταματήσουμε να αποτελούμε μέρος αυτής της πραγματικότητας. Διαβάζοντας ένα μυθιστόρημα προσπαθούμε να δραπετεύσουμε από τη ζωή, όπως κάποιοι σουρρεαλιστές, ο Ριγκώ ("Είστε όλοι ποιητές και εγώ είμαι από τη μεριά του θανάτου"), ο Βασέ ή όπως ακόμα  και οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι, που επιλέγουν την αυτοκτονία ως μέσο εξέγερσης. Άρνηση καθετί καθιερωμένου, απόλυτη αποθέωση του είναι. Πράξη, κατά τη γνώμη μου , κάπως φλύαρη  αφού, τελικά,  δε το αφήνουν να πορευτεί ως το τέλος.
  Με το μυθιστόρημα ο άνθρωπος προστατεύει το είναι του  από το θάνατο αλλά και από την πραγματικότητα. Ο προβληματισμός μου, τελικά, έγκεται στο  εάν και κατά πόσο έχουμε ανάγκη από αυτή την προστασία.

Fair trade

-Αν σου δώσω δύο ντομάτες, μου γράφεις ένα τραγούδι;
-Τρελός είσαι;
-Όχι, αγρότης.
-Εγώ, όμως, είμαι καλλιτέχνης.
-Και τι τρως;
-Και πως ζεις;
-Α! Ζω;;
-Και εγώ, ρε γαμώτο.
-Ε, τότε δεν είσαι ακόμα καλλιτέχνης.
-Εντάξει, ένα πεντάγραμμο για δυο ντομάτες.
-Τρία.
-Κανά αγγούρι έχεις;
-Πολλά.

Π is for Πορτοκάλι

       Όταν έχω τις τσέπες, έχεις το μυαλό. Και τούμπαλιν.

 Τελευταία, είμαι γεμάτη τσέπες. Αναπτήρες, χαρτάκια από τσίχλες, αποδείξεις, Ενδείξεις,

ένα σπασμένο τσιγάρο, άλλο ένα, ένα φιλτράκι, κέρματα, ένα τσιμπιδάκι, ένα μισό πορτοκάλι, άλλα τέσσερα, ένα εισιτήριο  Βερολίνο-Αθήνα, μία σανίδα του surf, κλειδιά, μία σκέψη σκισμένη στα δύο,  "Το εξπρές του μεσονυκτίου", ένα κύμα,τρεις ρώγες σταφύλι, κάτι κόκκινες τρίχες, πέντε σταγόνες ρακή , παλιά αποκόμματα από cinema, εισιτήρια για το κτελ,  τρεις νότες (τη τέταρτη την έχω κρεμασμένη στο χέρι μου), μια παπαρούνα, ένα μανιτάρι, ron y miel, το Νέμο, ένα πώμα (poma), ένα πτώμα.

   Και εσύ που, σήμερα, έχεις το μυαλό για πες μου : ο Γιώργος πού είναι;; Ή καλύτερα : ο Γιώργος πού πήγε;

Μπέρδεμα.

Η ειλικρίνεια ως αρετή ή ως άλλοθι;

Ζητάς τις απαντήσεις ή τις ερωτήσεις;

Και, τελικά, ποιος απαντάει;

-Κλείσε το φως.Νυστάζω.

-Ακούς;Μιλάω.

-Ακούω και μιλάω.

-Τελευταίο τραγούδι και έρχομαι.

-Είπες κάτι;

-Μ'ακούς;

-Κάνει παράσιτα.

-Πάτα το μηδέν.

-Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο.

-Όχι;

-Όχι;

-...

Προς το παρόν ρωτάω.