Ψάχνω να βρω ένα κενό ανάμεσα στις λέξεις. Μια ανάσα
Να κοιτάξω τη θάλασσα να χάνεται στο άπειρο καθώς κρατάω ανέμελα, σχεδόν αθώα, την κουπαστή.
Αυτή η μοναδική στιγμή τέλειας μοναξιάς
Αναρωτιέμαι πόσο εγωιστικό θα ήταν αν δε σε φώναζα να μοιραστούμε τη θέα στα δύο
Αν κρατούσα όλη αυτή τη μπλε πίτα για πάρτη μου
Ίσως τελικά γι'αυτό και μόνο να ναι οι σχέσεις
Για να επιβεβαιώνουν τον εγωισμό μας
Για να δημιουργούν τους τοίχος, τις, πόρτες, τα παράθυρα που βάζουμε μέσα το κενό μας
Εχθές μου χάρισες ένα βάζο
Το άφησα κενό
Χωρίς λουλούδι , χωρίς τίποτα
Περήφανο
Τρεμάμενο
Εκκρεμές
Ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο
Το άφησα κενό
Φοβήθηκα να πειράξω
Να βιάσω την ουσία του.