όσο η εικόνα σου χτυπάει απροσδόκητα στο στέρνο μου
και υγραίνει ανυποψίαστα τα μάτια μου,
όσο κρατάς μια αόρατη κλωστή που οδηγεί τα βήματα μου
και μου αφαιρείς κάθε ικανότητα αυτοδιάθεσης
θα δηλώνω αγνωστικιστής
μα θα μαι ειδωλολάτρης,
θα δηλώνω επαναστάτης
μα θα μαι ρομαντικός , αδύναμος
θα σκηνοθετώ την ευτυχία
μα θα μαι κακός ηθοποιός,
θα δηλώνω αισιόδοξος
μα θα μαι κακός ψεύτης,
όσο πλέκω την εικόνα σου με λέξεις
θα αντιπαθώ τον εαυτό μου-
-δε θα τον κάνω παρέα
καλά για μένα δεν το συζητώ,χεσμένη θα σε έχω
ΑπάντησηΔιαγραφή(αποφάσισα να σου κατουρήσω το γραπτό)